Qədim dövrlərdə şəfa kimi istifadə edilən bəşər tarixindəki ən dəhşətli müalicə üsulları

Tarix boyu bəşəriyyət sağlamlıq problemlərinin həlli yollarını axtararkən çox yaradıcı (!) və çox vaxt qorxulu üsullara əl atıb. Bu “müalicə”üsulları arasında; Kəllə sümüyünə qazmaqdan tutmuş sidiyi ləkə təmizləyicisi kimi istifadə etməyə qədər bir çox təəccüblü tətbiqlər var.

Sfera.az sizə oxuyarkən ürpədici bəzi “şəfa üsullarını” təqdim edir. Burada həm sizi təəccübləndirəcək, həm də “Şükürlər olsun ki, müasir tibb var!” deməyə vadar edəcək şeylərə rast gələcəksiniz. Bəşər tarixindəki ən maraqlı 10 müalicə üsulunu təqdim edirikD

1. Qanaxma və zəlilər

Qədim Yunanıstanda, Misirdə və Avropada xəstəliklərin "dörd yumor"un balanssızlığından qaynaqlandığına inanılırdı. Həll yolu artıq qanı boşaltmaq idi.

Bu prosedur üçün zəli və ya damar kəsilməsinə üstünlük verildi. Qan alma, baş ağrısından tutmuş epilepsiyaya qədər hər şeyin dərmanı hesab olunurdu. Ancaq bu üsul tez-tez xəstələri gücsüz qoyurdu.


2. Heyvan nəcisləri ilə müalicə

Qədim Misirdə heyvan nəcisi bəzən infeksiyalara səbəb olsa da, sağalmaq ümidi ilə yaralara çəkilirdi. Daha maraqlı təcrübə Şotlandiyada burun qanamasını dayandırmaq üçün donuz peyininin istifadəsi idi. Tarixin bu hissəsi göstərir ki, gigiyena o qədər də vacib sayılmayıb.


3. Sidiklə müalicə

Qədim Romalılar sidiyi təmizlənmə və müalicə üçün istifadə edirdilər. Dişlərin ağardılmasından tutmuş ləkə təmizləyicisinə qədər hər şeyin dərmanı sayılan sidik müxtəlif dəri xəstəliklərində də tövsiyə edilirdi. Bu gün bu “təbii üsul” daha çox heyrətlə xatırlanır.


4. Arsenik Müalicə

Arsenik dəri gözəlliyi üçün istifadə edilən məşhur "dərman" idi. Amma bu ölümcül maddə baş ağrılarının və müxtəlif xəstəliklərin müalicəsində də özünə yer tapıb. Qadınların dərilərini ağartmaq üçün arsendən istifadə etməsi gözəllik naminə sağlamlığın necə nəzərə alınmadığını göstərir.


5. Siçan məlhəmi

Qədim misirlilər diş ağrılarını aradan qaldırmaq üçün əzilmiş siçanlardan hazırlanmış pastalardan istifadə edirdilər. Daha inkişaf etmiş bir təcrübə bütöv siçanları yaralara yerləşdirmək idi. Bu üsul hətta Elizabet dövründə İngiltərədə də məşhur idi. Bununla belə, infeksiya riskini artırdığı da açıq-aşkardır.


6. Öd istehlakı

Pis qoxuya qarşı fil ödü: Müxtəlif xəstəliklər üçün it, mal-qara və balıq öd mayelərindən istifadə olunurdu. Bununla belə, öd istehlakı tez-tez ürəkbulanma və digər yan təsirlərə səbəb olur. Müasir elm sübut etdi ki, öd terapiyası ən mənasız üsuldur.


7. Hemiqlossektomiya (Dil kəsimi)

1700-cü və 1800-cü illərdə nitq pozğunluqlarını müalicə etmək üçün dilin bir hissəsinin kəsilməsi adi hal idi. Lakin bu üsul nitq problemlərini həll etmək əvəzinə xəstələrin həyat keyfiyyətini aşağı salıb. Bu gün bu prosedur yalnız xərçəng kimi ciddi hallarda həyata keçirilir.


8. Diş əti kəsilməsi

1500-cü illərdə fransız cərrah Ambroise Pare, diş çıxarma prosesini asanlaşdırmaq üçün körpələrin diş ətlərini kəsməyin zəruri olduğunu müdafiə etdi. Ancaq bu üsul infeksiyaya və ölümə səbəb olduğu üçün sonda tərk edildi.


9. Malyariyanın müalicəsi

1920-ci illərdə avstriyalı həkim Julius Wagner-Jauregg malyariyadan istifadə edərək sifilisi müalicə etməyə cəhd etdi. Malyariya qızdırması zehnə təsirini düzəltmək üçün istifadə olunurdu.

Hətta bu üsula görə Nobel mükafatı da qazandı, lakin xəstələrin 15%-i müalicə prosesində dünyasını dəyişdi. Wagner-Jaureggin nasist ideologiyasını dəstəkləməsi və yevgenik fikirləri də onu tarixdə etik cəhətdən mübahisəli bir şəxs etdi.


10. "Empatiya tozu" ilə şəfa

XVII əsr Avropasında bəzi həkimlər “simpatik sehr” adlanan üsulla müalicə aparırdılar. Bu üsul yaranın özünə deyil, yaraya səbəb olan silaha məlhəm və ya sarğı tətbiq etməkdən ibarət idi.

Nəzəriyyəyə görə, bu, yaranın daha tez sağalmasına imkan verəcəkdi. Ancaq gözlənildiyi kimi, bu üsul heç də təsirli olmayıb.

Xanım