Qarabağ müharibəsində itirdiyimiz rayonların işğal altında olmasından artıq 26 ildir ki, vaxt keçir. Bizsə hələ də sadəlöhvcəsinə hər il o torpaqlara qayıdacağımız günün ümidi ilə yaşayırıq.

 

Haqqında bəhs edəcəyimiz adam Şuşanın müdafiəsi üçün öz qanı və canıyla əlindən gələni edib. Aləmşah Rəhimov 1960-cı ildə Şuşa şəhərində anadan olub. Ona həm də Şuşanın Qəmlosu deyirlər. 

Beləliklə,  A.Rəhimovla söhbəti təqdim edirik:

"1988-ci ildə fevralın 8-də ermənilər ilk mitinqə cəhd etsələr də alınmadı...”

"1960-cı ildə Şuşa rayonunun Şırlan kəndində anadan olmuşam. Orta məktəbin üçüncü sinifinə kimi Şırlan kəndində və sonra Xankəndinə köçüb onuncu sinifə kimi orda oxumuşam. Çoxları Qarabağ hadisələrinin 1988-ci ildə başladığını desə də, mən bununla razı deyiləm. 1988-ci ildə bu artıq hadisələrin yetişmiş forması idi. 1988-ci ildə fevralın 8-də ermənilər ilk mitinqə cəhd etsələr də alınmadı və 13-də ikinci dəfə mitinq keçirdilər. 1987-ci ildə Donetsk şəhərində Ali Hərbi məktəbdə kursu bitirib Şuşaya qayıtdım. Onu da qeyd edim ki, Xankəndindəki bina evlərində azərbaycanlıların evləri birinci və sonuncu mərtəbədə idi. Çünki bunlar ən narahat mərtəbələr olduğu üçün bizim millət orda yerləşdirilmişdi, orta mərtəbələrdə isə ermənilər yaşayırdı. Xankəndində üç azərbaycanlıya orta mərtəbələrdə ev verilmişdi ki, onlar da vəzifə adamları idi”. 

"Məni həbs edənlər ermənilərin "Krunk” komitəsinin üzvləri idi...”

"1988-ci ildə azərbaycanlılardan ibarət nümayəndə həyətinin tərkibində mən və Ramiz Qəmbərov olmaqla ermənilərin Xankəndindəki vəhşiliklərinə görə Moskvaya şikayətə getdik. Bizi burdan şair Baba Vəziroğlu yola saldı. Kremldə çox kəskin çıxış etdik və bildirdim ki, biz Azərbaycana qayıtdıqdan sonra şərlənərək həbs edilsəm, heç də təəccüblənməyəcəm. 1988-ci ildə evimizi Şuşadakı başqa bir adamla dəyişdik və mən Şuşaya qayıtdım. Amma Ramiz Qəmbərov dedi ki, bir müddət buradan uzaqlaşsan yaxşıdır, çünki məni izləyirdilər. Xankəndində məni həbs edib bir gün saxlayıb və çox möhkəm döydülər. Məni həbs edənlər ermənilərin "Krunk” komitəsinin üzvləri idi”. 

"Mikayıl Gözəlov öləndən sonra ermənilər rabitə vasitəsi ilə dedi ki...”

"Sonra Şuşada özünümüdafiə batalyonu yaradıldı və batalyona Milli Qəhrəmanımız Ramiz Qəmbərov başçılıq edirdi. Əgər kənar müdaxilələr olmasaydı, Şuşanı müdafiə etmək olardı. Biz Şuşanın icra başçısı Mikayıl Gözəlovun güllələnməsindən sonra ruhdan düşdük. Mikayıl Gözəlov öləndən sonra ermənilər rabitə vasitəsi ilə dedi ki, içinizdə bir kişi var idi, onu da güllələdilər. Əslində Turşsu ərazisində Mikayıl Gözəlovun, Yuri Kovalyovun, Tamerlan Qayeyev və bir neçə şəxslərin olduğu helikopter vurulmuşdu və pilot helikopteri yerə endirə bildiyi üçün onlar sağ qalmışdılar”. 

"Şuşanın işğal olunması Kərkicahan qəsəbəsinin və Quşçular kəndinin işğalı ilə başladı...”

"Daşaltıya biz girəcəkdik və əgər biz o əməliyyatı həyata keçirsəydik, daşı daş üstə qoymayacaqdıq. Dekabr ayında bu əməliyyatda bizim iştirak etməyimizlə bağlı məlumat verilmişdi, amma sonradan bizə icazə verilmədi. Hətta bir dəfə Daşaltıya içi partlayıcı ilə dolu traktor təkəri buraxmışdıq, çünki kənd enişdə yerləşirdi və təkərin partlaması nəticəsində bir neçə erməni hərbçisi həlak olmuşdu. Bundan sonra ermənilər qəzetdə "Türk dayılarından ermənilərə yeni il hədiyyəsi” başlıqlı yazı da dərc etmişdilər. Dünyanın harasında görünüb ki, müdafiə naziri öz yerində bir kəndin alınması üçün əməliyyat təşkil edə və bu da uğursuzuluqla nəticələnsin. Daşaltını azad etmək üçün bir tağım bəs edirdi, amma əməliyyat planı düzgün qurulmadı deyə sonu da məğlubiyyətlə nəticələndi. Şuşanın işğal olunması Kərkicahan qəsəbəsinin və Quşçular kəndinin işğalı ilə başladı.  Ailəm Bərdə şəhərində idi və mən mayın 4-də evə məzuniyyətə qayıtdım. Mayın 11-də Şuşaya qayıtmalı idim, amma mayın 8-də Şuşa işğal olundu...” Moderator.az