Heç sənə baxan şübhəli gözlərə, ürəyinlə "vallah, mən onlardan deyiləm!"cavabını verməyin necə bir hiss olduğunu bilirsənmi?

Mənim bu hiss ilə tanışlığım düz 12 il əvvələ dayanır. Hər şey bir hərf ilə başlamışdı. Bakı Dövlət Universitetinin Jurnalistika fakültəsinə daxil olanda çox sevinmişdim. Ta ki "jurnalist, yoxsa zurnalist?" cümləsini eşidənədək. Gülməli səslənsə də, sadəcə bir hərf fərqi hər şeyi izah etmişdi.
Neçə illər yarı ümid, yarı məcburiyyət hissi ilə mediada çalışsam da, artıq cəmiyyətin aynasından baxa bilmirdim. Sevimli peşəmlə münasibətimizə ara verməyin vaxtı çatmışdı. Çünki nəzəriyyədə "dördüncü hakimiyyətin nümayəndəsi" Fidan təcrübədə öz həyatının hakimi ola bilməmişdi. Jurnalistikanın prinsiplərini öncə həyatıma tətbiq etməli, özümə dürüst, obyektiv, vicdanlı davranmalı idim. Nəhayət, insanların jurnalistika ilə bağlı yanlış düşüncələrini dəyişdirə bilməyəcəyimi anlayanda, özümü dəyişdirə biləcəyimə inanmışdım.

Bunun yaşam koçluğuna nə aidiyyəti?

Məncə, bu iki peşənin oxşar taleyi var. Ya da mənim taleyim belə gətirib ki, həm jurnalist, həm də yaşam koçu olmuşam. Haradan bilərdim ki, ikinci dəfə həvəslə təhsilini aldığım sahənin də plagiyatı yaranacaq. İndi də "yaşam koçu, yoxsa yaşam qoçu?" müqayisəsi ilə üzləşirəm. Yenə eyni halı yaşasam da, bu dəfə mən eyni deyiləm. Gördüyüm işlə bağlı yanlış fikirləri dəyişdirə bilmərəm. Amma xalqın gözünün tərəzisi xarab olmayıbsa, bu yazıdan sonra sözün məcazi mənasında yaşama qoç kəsilənlərlə professional koçları ayıra biləcəklərinə ümid edirəm.

Bəs kimdir yaşam koçu?

İngilis dilində "life coach" sözü Azərbaycan dili lüğətində hərfi tərcümə olaraq məşqçi deməkdir. Ölkəmizdə daha çox "yaşam koçu" olaraq bilinən bu sahənin adını gərək dilçilərimiz lüğətə əlavə etsinlər, çünki "həyat məşqçisi" yaxşı səslənmir, məncə. Qayıdaq əsas mətləbə.

Yaşam koçluğunda "neochamanisme” yeni şamanizim, buddizm təbliğ edilmir. Sözsüz ki, inanclar müxtəlifdir və həyatın inandıqlarından ibarətdir. Söhbət hansı inancın düz və ya səhv olmasından getmir. Məsələ bunların yaşam koçluğuna aid olmamasındadır.
 

Niyə yalana tələbat çoxdur?

Çox vaxt insan sehrli çubuqlu birinin gəlib onu xilas edəcəyini, möcüzə baş verəcəyini gözləyir. Əslində möcüzə də, xilaskar da sən özünsən. Sadəcə öz həqiqətindən uzaqlaşıb, müvəqqəti sevinc vəd edən yalanlara inandığın üçün ilahi qüvvənin sənə bəxş etdiyi əsil gücü görməzlikdən gəlirsən. Çünki özünlə üzləşmək, incinmiş, tək qalmış tərəfinlə barışmaq istəmirsən. Çarəni qaçmaqda görür, keçmişinlə küsülü halda indiki vəziyyətini yaxşılaşdırmağa çalışırsan. Bununla da aldanmağa hazır olursan. İşin sirri isə inamdadır. Sən inandığın üçün onlar anlam qazanır, hətta bəzən istəklərinə də çatırsan, amma bir müddət sonra bunun ağır nəticələrini görüb böyük peşmanlıq yaşayırsan. İndi sözüm sənədir. Bu yazını oxuyarsansa, deməli, hisslərinə qulaq asmalı olduğunu bilməlisən. Nə qədər romantik səslənsə də, qəlbini dinləməyi bacarmalısan. İlahi qüvvənə inan. Özünə dön. Orada səni gözləyən bir SƏN var.

Özünə və bütövə faydalı olmağın niyyəti ilə salamat qal.

Fidan Əliheydər