Bu il milyarderlər arasında lüksün ən yüksək zirvəsi 150 metrdən uzun nəhəng yaxtalar olub. Miqyas və texnoloji imkanlarına görə bu üzən saraylar artıq keçmişin kruiz gəmilərini geridə qoyub. Onlar sadəcə nəqliyyat vasitəsi deyil, sahibinin statusunu və həyat tərzini əks etdirən tam hüquqlu hərəkətli iqamətgahlardır.

Sfera.az bildirir ki, artıq şəxsi təyyarə, aşpaz və ya antik mebelə sahib olmaq varlılar üçün adi haldır. Lüks daşınmaz əmlak və özəl jetlər bir vaxtlar sərvətin simvolu olsa da, bu gün superyaxta bu rolu tam mənası ilə öz üzərinə götürüb. Çünki yaxta təkcə sərvəti deyil, həm də mütləq azadlığı təcəssüm etdirir.

Yaxta niyə köşkdən üstündür?

Bir milyarderin dediyi kimi: “Sənin aşpazın var – mənim də var. Sürücün var – mənim də. Təyyarə ilə uçursan – mən də. Amma dünyaya səndən fərqli bir səviyyədə olduğumu göstərə biləcəyim yeganə yer qayıqdır".

Yaxtanın üstünlüklərindən biri də daşınmaz əmlakın həll edə bilmədiyi problemi – pis qonşuları – asanlıqla aradan qaldırmasıdır. Ətrafı bəyənmədinsə, kapitan sadəcə “başqa yerə gedək” deyir və məsələ həll olunur. Quruda isə bu, illərlə narahatlıq və ya qonşu evi almaq kimi çətinliklər tələb edir.

Bundan əlavə, superyaxta artıq kapitalın “udulması” üçün ideal vasitədir. Bu, klassik mənada sərfəli investisiya deyil, əksinə, status, məxfilik və məkan üzərində nəzarət axtarışına yönəlmiş şüurlu sərmayədir.

Yaxta bazarında partlayış

2021-ci ildə dünyada 887 superyaxta satılıb – bu, əvvəlki illə müqayisədə demək olar ki, ikiqat artım deməkdir. Bu bumun səbəbləri aydındır: pandemiya dövründə təcrid olunmaq istəyi, milyarderlərin sayının sürətlə artması və qlobal bərabərsizliyin dərinləşməsi.

Məsələn, 1990-cı ildə ABŞ-da cəmi 66 milyarder var idisə, bu gün bu rəqəm 800-ü keçib. Eyni dövrdə 76 metrdən uzun yaxtaların sayı da bir neçə ədəddən yüzlərlə vahidə çatıb. Sənayedə bu tendensiyanı belə izah edirlər: “Kovid və sərvət – mükəmməl fırtına yaratdı”.

Superyaxtalar dünyasında lüks bəzən qroteskə çevrilir. Məsələn, Mark Zukerberqə aid olduğu iddia edilən 300 milyon dollarlıq, 110 metrlik yaxtada Renoir rəsmi, mozaika dibi rəqs meydançasına çevrilən hovuz, balina dişlərindən ibarət kolleksiya və balina dərisi ilə örtülmüş bar taburetkaları var.

Bu cür ekstravaqant detallar artıq qızıl və mərmərin belə kifayət etmədiyi “darıxmış milyarderlər” dövrünün gəldiyini göstərir. Lakin yaxta təkcə istirahət yeri deyil – o, güc, nüfuz və biznes sövdələşmələri üçün şəxsi platformadır. Ən böyük yaxtaların kapitanları etiraf edirlər ki, “günəş sistemləri” qədər mürəkkəb güc strukturları bu göyərtələrdə formalaşır.

Hətta gəmidəki qəzetlərin sayı belə milyarderlər arasında psixoloji üstünlük yarışına çevrilə bilər.

Bununla belə, superyaxtalar getdikcə daha çox ictimai tənqidə məruz qalır. Ətraf mühitə təsir, israfçılıq və sosial bərabərsizliyin simvoluna çevrilmək bu gəmiləri gündəmin mərkəzinə gətirib. Sosial mediada 150 metrlik yaxtaların fotoları artıq heyranlıq deyil, #EatTheRich kimi heşteqlərlə qarşılanır.

Məsələn, Rotterdamda bir sakin “Facebook”da insanları Jeff Bezosun yaxtası keçərkən çürük yumurta atmağa çağırıb. Bu paylaşım 13.000-dən çox bəyənmə toplayıb.

Buna baxmayaraq, sənaye inkişafını davam etdirir. Müştərilər dəyişsə də, ən böyük, ən bahalı və ən əlçatmaz yaxtaya sahib olmaq arzusu dəyişmir. Bəs niyə məhz 150 metr? Çünki hər şeyin artıq mövcud olduğu bir dünyada ölçü hələ də fərqləndirici amildir. Superyaxta – bu gün milyarderlər üçün unikallığın son qalasıdır.

Aynil

Niyə dünyanın ən varlı insanları yaxta dəlisidirlər?