“Bakı yeganə cənnətimdir...” – Bəhram Bağırzadə
Azərbaycanın tanınmış aktyoru, Əməkdar artist Bəhram Bağırzadə Bakı şəhəri ilə bağlı geniş status paylaşıb. O, Bakı ilə bağlı fikirlərini, hisslərini bölüşüb.
Sfera.az B.Bağırzadənin həmin statusunu təqdim edir:
***
Dünyada çoxlu gözəl şəhərlər var. Amma mən Romada doğulmuşam? Məgər Moskvada məktəbə getmişəm? Nyu Yorkda dostlar tapmışam? Bəlkə atamı son mənzilinə Parisdə yola salmışam? Yox, bütün bunlar mənim evim və sevimli şəhərim Bakıda olub.
Zəngin tarixi, böyük bu günü və parlaq gələcəyi olan şəhərdir, Bakı. Bura heyranedici teatrlar və muzeylər, səs-küylü bazarlar və sakit küçələr şəhəridir. Bütün bunlar mənim Bakımdır!
Mənim üçün iki Bakı var: gündüz - səs-küylü, daim gəzən və nəyisə gözləyən insanlarla dolu və gecələrini şəffaf ay işığı bəzəyən Bakı. Gündüzlər izdihamlı və səs-küylü olur. Gün ərzində şəhər sanki məzəli insan təlaşının yorğanı altında gizlənir, lal bir müşahidəçiyə çevrilir və sərbəst bağlanmış qədim göz qapaqlarının pərdəsi ilə səssizcə insanlara baxır. Gündüzlər şəhər öz düşüncələrinin və əsrlər boyu əldə etdiyi biliklərin uçurumuna qərq olur. Gecələr Bakı əsl həyatını yaşamağa başlayır. Küçələr ay işığı ilə dolur, ilıq külək oyanır, ulduzların soyuq gözləri əsrlərin qalınlığında göydən baxır. Şəhər haqqında ucadan düşünməyə başlayır, bu fikirlər damların gurultusundan və ağacların xışıltısından toxunmuş ağ saçlı bir qocanın mızıldanmasına bənzəyir. Bu mızıldanışı ancaq hər yerdən axan sakit musiqi pozur. Ancaq sonra gecə bitir, ay yavaş-yavaş damların arxasında yox olur, ulduzlar gözlərini yumur və şəhər növbəti gecəyə qədər yuxuya gedir. O, sabah yenidən düşünmək üçün bütün sirlərini dərindən gizlədir. Mən bu gecə pıçıltısını sevirəm, eşidirəm və başa düşürəm, onun bir hissəsiyəm... Amma səhər tezdən Bakıma təkrar-təkrar deyirəm: “Sabahın xeyir, mənim şəhərim”.
Günəş indicə evlərinizi, dolama küçələrinizi, geniş prospektlərinizi, meydanlarınızı işıqlandırdı. Oyanırsan, uzanırsan, canlanırsan: yoldan keçənlər harasa tələsir, maşınlar yollarda tələsir - hər kəs öz işi ilə məşğuldur. Heç kim əsas şeyin fərqinə varmır - onlar Yer kürəsinin ən yaxşı şəhərində yaşayırlar! Bu, yəqin ki, qəribə görünəcək, amma mən doğma şəhərimi araşdırmaq, onun yeni simvolları ilə tanış olmaq və müasir memarlığa heyran olmaq üçün tez-tez piyada gedirəm.
Hər dəfə məni səmimi qəlbdən sevindirən və məni dərindən heyran edən dəyişikliklərə tamaşa etməkdən yorulmuram - axı, cəmi on il əvvəl bunların heç biri baş verməmişdi! İndi mənim gözəl şəhərim, sanki mehriban və güclü sehrbazın əl hərəkəti ilə ilə möcüzəvi şəkildə dəyişib! Mən yavaş-yavaş tanış küçələrlə gəzirəm, dənizin qoxusunu içinə çəkirəm, qədim evlər, ağaclar, dəbdəbəli parklar və meydanlar, yaşıl halqalı Bakı buxtasını qucaqlayan gözəl bulvar və yeni binanın ultra müasir binası göz oxşayır. Funikulyor qarşıdan gələn Eurovision Mahnı Müsabiqəsi üçün rekord müddətdə tikilmiş möhtəşəm "Crystal-zalı" qarşılamaq üçün uçmuş kosmik yadplanetlini xatırladır. Hər yerdən gözəl fəvvarələrin şırıltısı eşidilir və elə bil, günəş özü ucalan göydələnləri qarşılayır...
Hər yeni gün mənim gələcəyə inamım daha da artır. Bəli, uşaqlığım və gəncliyim üçün darıxıram, amma onları geri qaytara bilməzsən! Həyat yalnız xatirələrdən, hətta ən xoş xatirələrdən ibarət ola bilməz. Doğrudan da problemlər çoxdur, amma problem məmurlarda deyil, özümüzdədir. Mentalitetinizi dəyişmək lazımdır, inqilab etmək yox. Məhz biz, sadə sakinlər yeni nəsli ləyaqətlə böyütməliyik, çünki sabah məmur və nüfuzlu iş adamı, alim və yazıçı olacaq övladlarımızdır. Biz özümüz bu dünyanı dəyişə bilərik və dəyişməliyik, amma gözəl gələcəkdə deyil, məhz bu gün, indi...
Nəhayət, indiki və gələcəyimiz üçün məsuliyyət hiss etməli, bir-birimizə daha mehriban olmağı və sadə həqiqətləri dərk etməyi öyrənməliyik. Biz müstəqilik, zəngin, azad, demokratik və sabit ölkədə yaşayırıq, planetdə belə ölkələrin sayı çox deyil. Amma bəziləri hələ də bunu başa düşə bilmir, ətrafa baxmırlar. Yəqin, buna görədir ki, onlar mənim şəhərimin onlara geniş, ağdişli təbəssümlə necə gülümsədiyini görmürlər. Mən isə küçədə gəzib sevinirəm. Niyə? Bilmirəm. Yəqin ki, sadəcə, yaşadığım, səmada günəşin parladığı, saçlarıma dolaşan küləyə görə sevinirəm. Şəhərlə mən həmişə dost olmuşuq. O, həmişə mənə dəstək olub. O, məni isti qanadı altına alıb, məni bəlalardan qoruyub. Mən şəhərimə çox bağlıyam, çünki onun davamçısıyam. İçimdə də bir şəhər var. Bunlar mənim Bakı ilə bağlı düşüncələrim, hisslərim, arzularım, xatirələrimdir. Ürəyim üçün çox əziz olan çoxlu sevimli yerlərim var - eyni qoxu, eyni ağaclar. Mənə elə gəlir ki, onlar mənim haqqımda hər şeyi bilir və indiyə qədər gördükləri yaddaşlarında qalır. Sevgi, nifrət, xoşbəxtlik, inciklik - şəhərin hər yeri məndə bu hisslərin bəziləri ilə assosiasiyalar oyadır. Heç nə mənim üçün şəhərin doğurduğu hissləri əvəz edə bilməz. Amma Bakı, sadəcə, sevimli şəhər deyil, mənim dostumdur. O, mənim bütün sirlərimi, bütün dostlarımın, tanışlarımın ünvanlarını bilir. O, sevə və nifrət edə bilər, kömək edə və cəzalandıra bilər. Lakin o, yer üzündə mənim sevimli və yeganə cənnətim olmaqdan heç vaxt əl çəkməyəcək!
Orxan