1955-ci ildə 25 nəfərlik bir gəminin bütün heyəti, qayıq batmasa da, tamamilə yoxa çıxıb.

Sfera.az tarixin ən müəmmalı hadisələrindən bəlkə də birincisi sayılan “Joyita” (Coyita) gəmisi haqqında yazı təqdim edir.

“Joyita” 1955-ci ildə müəmmalı şəkildə yoxa çıxan bir Amerikan ticarət gəmisi idi. Adətən, gəmilər və ya qayıqlar batır və böyük faciə baş verir, lakin “Joyita”nın vəziyyəti tam olaraq belə deyildi. Hər kəsi təəccübləndirən isə, “Joyita” elə dizayn edilmişdi ki, batmaq ehtimalı yox idi. Qayıq tapılan zaman onun böyük hissəsi hələ də suda olsa da, ekipajdan bir nəfər də olsun tapılmayıb. Bu hekayə bir çox insanın beynində aşağıdakı sual işarələrini buraxdı:

Ekipaj niyə gəmidə qalmayıb və necə olub ki, onların cəsədlərindən diri və ya ölü heç biri tapılmayıb?

1955-ci il oktyabrın 3-də səhər tezdən 25 sərnişin (16-sı ekipaj üzvü) və dörd ton yük daşıyan “MV Joyita” Samoanın paytaxtı Apiadan yola düşüb. Təyinat Tokelau adaları idi, Sakit Okeanın cənubu boyunca iki günlük 270 mil səyahət edəcəkdi.
 

“Joyita” 1942-ci ildə İkinci Dünya Müharibəsi zamanı ABŞ Hərbi Dəniz Qüvvələrində xidmət edirdi.

 

Gəmi əvvəldən problemlərlə üzləşmişdi. Əvvəlcə onun bir gün əvvəl yola düşəcəyi gözlənilirdi, lakin liman mühərrikindəki mufta nasazlığı səbəbindən bu, təxirə salınıb. Nəhayət, ertəsi gün yola çıxanda yalnız bir mühərrikdən istifadə edilə bildi.
 

Oktyabrın 6-da “Joyita” üçün planlaşdırılan əlaqə limanı gəminin görünmədiyini bildirdi. SOS göndərilmədiyi üçün, Yeni Zelandiya Kral Hərbi Hava Qüvvələrinin böyük rol oynadığı səlahiyyətlilər tərəfindən geniş axtarış başladıldı. Təəssüf ki, oktyabrın 12-nə olan məlumata görə, gəmi və onun sərnişinləri haqqında heç bir sübut tapılmadı.
 

Beş həftəlik müddətdən sonra bir ticarət gəmisi noyabrın 10-da Fici yaxınlığındakı “Joyita”nı gördü. O, çətin vəziyyətdə idi və yükünün çoxu yox idi.
 

Gəmi açıq-aydın boş idi və fövqəladə hallar radiosu fövqəladə tezlikə köklənmişdi ki, bu da kapitanın kömək çağırmağa çalışdığını göstərirdi. Bundan əlavə, üç xilasedici qayıq da çıxarılmışdı.
 

Kənardan qayığa baxanda nəyinsə çox səhv olduğu aydın görünürdü. Pəncərələrin çoxu sındırılıb və göyərtə evinin üstünə müvəqqəti sığınacaq qoyulub. Dənizdə qapalı qalması ilə yanaşı, gəminin üst quruluşundakı böyük dəlik aşağı göyərtənin su ilə dolmasına səbəb olub.
 

Gəminin gövdəsinin əla vəziyyətdə olması onun hələ də dənizə yararlı olduğunu göstərirdi. Gəminin əyriliyi okeanda uzun müddət qalması nəticəsində yaranan daşqınla əlaqədar olub. Dəyən ziyanın böyük hissəsi gəminin həftələrlə yellənməsi nəticəsində baş verib.
 

Təəccüblüdür ki, xilasedici qayıqların yerləşdirilməsinə baxmayaraq, dörd köməkçi gəmidən heç biri görünməyib. Bu isə gəminin sərnişinləri və ekipajı üçün olduqca ağlabatan görünmür.
 

Gəmidə gizlənən həqiqətən qəribə bir şey idi. Qeyd dəftəri və naviqasiya avadanlığı götürülüb. Sərnişinlərdən birinə (həkim olub) aid olan tibbi çantadakı bütün əşyalar çıxarılaraq qanlı parça ilə əvəz edilib.

Döşəklər sancaq mühərrikinin üzərinə qoyulsa da, sızıntının qarşısını almaq üçün cəfəng dərəcədə yanlış bir cəhd edilib.
 

Ekipaj maşın otağında daşqınların qarşısını almaq üçün nasos quraşdırmağa çalışıb. Təəssüf ki, alınmayıb, amma bu, gəminin dənizin ortasında hərəkətsiz qalmasının qarşısını almaqda qərarlı olduqlarını göstərir.
 

Maşın otağı üzgüçülük hovuzuna çevrilsə də, “Joyita” hələ də suda qala bilib. On altı dənizçidən ibarət dəstə yaxşı bilirdi ki, mantarla örtülmüş gövdə və qalan boş yanacaq çəlləkləri gəmini suda saxlayacaq.
 

Qəribə davranışa və ləkələnmiş parçaya baxmayaraq, 25 nəfərin cəsarətlə təchizatla gəmini tərk edərək xilasedici qayıqlarda Sakit Okeana getməsinə nə səbəb ola bilərdi? Onlara nə olub?
 

Xilasetmə zamanı məlum olub ki, bortdakı təcili radio sisteminin naqilləri sıradan çıxıb, yəni o, hələ də işləsə də, məsafə iki millə məhdudlaşıb. Bu, onun çətinlik çağırışına niyə cavab vermədiyini izah edə bilər.

Maraqlıdır ki, bütün saatlar 10:25-də dayanır və bu, yaradıcı paranormal nəzəriyyələr üçün maraqlı stimul verir. Lakin gecənin bu vaxtında gəminin generatorunun sönmə ehtimalı da daha yüksəkdir.
 

Amma sərnişinlərin və yüklərin başına gələnlər sirr olaraq qalır. Bir nəzəriyyəyə görə, Kapitan Tomas "Tozlu" Miller və birinci yoldaşı Çak Simpson o qədər şiddətli dava ediblər ki, hər ikisi hərəkət edə bilməyiblər - qanlı sarğılar bunun nəticəsində olub.
 

Buna görə elə vəziyyət yaranıb ki, gəmi təcrübəli dənizçi olmadan üzməli olub və bütün sərnişinlərin IQ səviyyəsi 30 bal aşağı düşüb. Bu şəraitdə belə hadisələrin baş verməsi qeyri-adi deyil.
 

“Joyita”nın yapon balıqçılarının və ya İkinci Dünya Müharibəsindən sonra hələ də Sakit okeanda fəaliyyət göstərən keçmiş nasistlərin qurbanı ola biləcəyi ilə bağlı fərziyyələr də ortaya çıxdı. Bu nəzəriyyə hər hansı konkret sübuta malik olmaqdan daha çox regionda Yaponiyaya münasibətin əksidir.
Bu illər ərzində üsyan və potensial sığorta saxtakarlığı ilə bağlı fərziyyələr irəli sürülür. Ancaq bu nəzəriyyələrin heç biri nə üçün gəminin sərnişinlərinin və ya işçilərinin izinə rast gəlinmədiyini izah edə bilmirdi.
 

“Joyita” 1955-ci ilin noyabrında aşkar edildikdə, çox güman ki, onun yükü daha əvvəl talan edilmişdi. Ekipaj dəniz quldurları tərəfindən öldürülsə belə, ən azı dörd köməkçi gəmiyə dair bəzi sübutlar olmalı idi.
 

“Joyita” 1956-cı ildə təmir edildi və hərracda başqa bir sahibinə satıldı, lakin növbəti üç il ərzində o, daha iki dəfə torpaqdan çıxarılacaqdı. Düzgün quraşdırılmamış klapanların yaratdığı mexaniki problem onu ​​üçüncü dəfə yerə yıxmağa səbəb olduqda bu, gəminin reputasiyasına təsir etdi və onu almaq istəyənlərin tapılmasını çətinləşdirdi.
 

Nəhayət, İngilis yazıçısı Robert Maugham onu ​​öz layihələri üçün aldı. Bu, 1962-ci ildə yazıçının "Joyita Sirri" yazmasının ilham mənbəyi oldu.

Xanım

Sfera.az