Sevgi, insan həyatının ən mürəkkəb və dərin emosional təcrübələrindən biri olaraq, çoxdan ədəbiyyat və sənətin mövzusu olsa da, müasir elmin diqqətini də cəlb edir.

Sfera.az xəbər verir ki, müxtəlif psixoloji və neyrobioloji tədqiqatlar sevginin beyində necə formalaşdığını və zamanla necə dəyişdiyini araşdırır. Bəs, sevgi beynimizdə nə qədər qalır? Elmi araşdırmalar bu sualın cavabını axtarır.

Sevgi, beynimizdə bir neçə kimyəvi maddənin təsiri ilə formalaşır. Dopamin, oksitosin və serotonin kimi maddələr, sevgi hissiyatını gücləndirərək əlaqələrin müxtəlif mərhələlərində rol oynayır. Sevginin başlanğıcında, dopaminin yüksək səviyyəsi insanı həyəcanlandırarkən, uzunmüddətli əlaqələrdə oksitosin daha çox təsir göstərir, insan arasında dərin bağ qurulmasına səbəb olur.

Sevgi beyində müxtəlif mərhələlərdən keçir. İlk mərhələdə, dopaminin yüksək olması ilə əlaqələrdə həyəcan və cəlb hissləri ön planda olur. Bu mərhələ adətən 1-2 il davam edir. Ardınca isə oksitosin və serotonin səviyyələri artmağa başlayır, əlaqələr daha sabit və dərinləşir. Bu mərhələdə əlaqələr dostluq və qarşılıqlı anlayış üzərində qurulur.

Sevgi zamanla kimyəvi olaraq dəyişir. İlk dövrlərdə daha güclü olan sevgi, zamanla azalan kimyəvi reaksiyalarla daha sabit və dərinləşir. Bu isə münasibətlərin sağlam və uzun müddətli olmasına gətirib çıxarır.

Sevgi beyindəki neyron əlaqələrini gücləndirir və yeni sinaptik əlaqələrin yaranmasına səbəb olur. Araşdırmalar göstərir ki, sevgi zamanla beyində müsbət dəyişikliklər yaradır və insanlar arasında daha dərin bir bağın formalaşmasına imkan verir.

Elmi tədqiqatlar göstərir ki, sevgi yalnız beyindəki kimyəvi reaksiyalardan ibarət deyil. Sevgi, həm də insanların sosial və emosional həyatlarına təsir edərək onları bir-birinə bağlayan, davamlı bir qüvvədir. Sevginin müxtəlif mərhələlərdəki dəyişiklikləri, uzunmüddətli əlaqələrin daha dərin və stabil olmasına səbəb olur. Sevgi, zamanla güclənən bir bağdır və həyat boyu davam edə bilər.

Fidan Hacızadə

İnsanda sevgi hissi nə qədər qalır? - ARAŞDIRMA